مراقبان افرادی که به آلزایمر یا زوال عقل مبتلا هستند، معمولاً سطوح بالای استرس را گزارش می‌دهند.
مراقبت از یک عزیز مبتلا به این بیماری می‌تواند بسیار طاقت‌فرسا باشد، اما استرس زیاد می‌تواند به هر دوی شما آسیب بزند. در ادامه، نشانه‌ها و راهکارهایی برای جلوگیری از فرسودگی را بررسی می‌کنیم.
۱۰ نشانه استرس مراقب
۱. انکار بیماری: باور دارید که عزیزتان به زودی بهتر می‌شود.
۲. خشم: از فرد مبتلا به آلزایمر عصبانی هستید یا از اینکه نمی‌تواند کارهای قبلی خود را انجام دهد، خسته هستید.
مراقبان در این باره می گویند: او می‌داند چطور لباس بپوشد — فقط دارد لجبازی می‌کند.
۳. کناره‌گیری اجتماعی: از دوستان و فعالیت‌هایی که قبلاً برایتان خوشایند بود، دوری می‌کنید.
۴. اضطراب درباره آینده: درباره اینکه سالمند شما چه زمانی نیاز به مراقبت بیشتری خواهد داشت، نگران هستید.
۵. افسردگی: احساسی دارید که باعث می‌شود که نسبت به همه چیز بی‌توجه باشید.
۶. خستگی: احساس خستگی بیش از حدی دارید که انجام کارهای روزمره را دشوار می‌کند.
۷. بی‌خوابی: به علت نگرانی‌های بی‌پایان در کمیت و کیفیت خواب شما اختلال ایجاد شده است.
۸. تحریک‌پذیری: واکنش‌های منفی دارید و خلق و خویتان دچار ناپایداری و بی ثباتی شده است.
۹. عدم تمرکز: به سختی می توانید روی انجام کارهای آشنا تمرکز کنید.
۱۰. مشکلات سلامتی: سلامت جسمی و روانی شما کاهش یافته است.
اگر به طور مکرر این نشانه‌ها را تجربه می‌کنید، حتماً زمانی برای صحبت با پزشک خود اختصاص دهید.
نکات مدیریت استرس
– منابع جامعه را بشناسید: برنامه‌های نگهداری روزانه بزرگسالان، کمک در منزل و خدمات تحویل غذا می‌توانند به شما کمک کنند. از ابزارهای آنلاین برای پیدا کردن منابع مراقبت از آلزایمر در جامعه‌تان استفاده کنید.
– کمک بگیرید: از تقویم( به ویژه تقویم های گوشی های همراه) برای سازماندهی و برنامه ریزی دوستان و اعضای خانواده که می‌خواهند در مراقبت کمک کنند، استفاده کنید. اگر استرس بیش از حد شد، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.
– تکنیک‌های آرامش را امتحان کنید: تکنیک‌هایی مانند تجسم، مدیتیشن، تمرینات تنفسی و آرامش عضلانی می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند.
– حرکت کنید: فعالیت بدنی به هر شکلی می‌تواند استرس را کاهش دهد. حتی ۱۰ دقیقه ورزش در روز می‌تواند مؤثر باشد.
– زمانی برای خودتان پیدا کنید: از خدمات نگهداری سالمندان به صورت موقت استفاده کنید تا بتوانید زمانی را به فعالیت‌های مورد علاقه‌تان اختصاص دهید.
– مراقبتی آگاهانه باشید: با پیشرفت بیماری، مهارت‌های جدید مراقبتی ممکن است لازم باشد. برنامه‌های آموزشی می‌توانند به شما در درک بهتر رفتارها و تغییرات شخصیتی کمک کنند.
– به خودتان اهمیت دهید: به طور منظم به پزشک مراجعه کنید و سعی کنید خوب بخورید، ورزش کنید و استراحت کافی داشته باشید.
– برنامه‌های قانونی و مالی تهیه کنید: پس از تشخیص بیماری، برنامه‌ریزی‌های قانونی و مالی مهم داشته باشید. به طور مثال اموال شخص مبتلا چگونه ذخیره و یا خرج شود. چه مقدار نیاز به پس انداز است و چه کسانی مسوول خواهند بود. چه افرادی در هزینه ها باید مشارکت کنند و به چه مقدار.