تصمیم در مورد اطلاع‌رسانی به سالمندان در مورد بیماری‌های صعب‌العلاج یا لاعلاج بستگی به شرایط خاص و موقعیت فرد دارد.
در برخی موارد، اطلاع‌رسانی به سالمندان در مورد وضعیت بیماری آنها ممکن است مورد توصیه پزشکان باشد، در حالی که در برخی موارد دیگر ممکن است این مسئله مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
به همین دلیل، مهم است که در نظر داشته باشیم:
۱. شرایط روانی و روحی فرد: برای برخی از سالمندان، اطلاع از وضعیت خود می‌تواند منجر به استرس و اضطراب و یا نا امیدی شود، در حالی که برای دیگران می‌تواند به آنها کمک کند تا با مواجهه با وضعیت خود، بهترین تصمیم‌های ممکن را بگیرند.
۲. پشتیبانی خانواده و محیط اجتماعی: باید به نظرات و احساسات خانواده و دیگر افراد مرتبط با فرد توجه شود.
۳. مشورت پزشکی: پزشک معالج و تیم درمانی می‌توانند کمک کنند که آیا اطلاع از وضعیت بیماری برای فرد مفید است یا خیر.
۴. روش اطلاع‌رسانی: در صورتی که تصمیم به اطلاع‌رسانی گرفتید، باید از روش‌هایی استفاده کنید که سالمند از وضعیت خود درک و آگاهی مناسبی پیدا کند، بتواند شرایط خود را مدیریت کند و احترام به حقوق و کرامت او حفظ شود.
از بزرگ جلوه دادن یا کوچک کردن مساله بپرهیزید.
به صورت خلاصه، تصمیم در مورد اطلاع‌رسانی به سالمندان در مورد وضعیت بیماری آنها باید با مراعات کردن بهترین منافع و وضعیت روانشناختی فرد انجام شود و همچنین باید به تفکر مطلوب و رعایت احترام به حقوق و کرامت او دقت شود.